-
1 dopuszczać
impf dopuścić* * *1. (-am, -asz); perf; dopuścić; vt 2. vi* * *ipf.1. (= dawać przystęp) admit, allow, permit ( coś sth); nie dopuszczać do czegoś prevent sth (from happening); nie dopuszczać, żeby ktoś coś zrobił keep l. prevent sb from doing sth, preclude sb from doing sth; nie dopuszczać nikogo do miejsca zbrodni admit l. allow nobody to the scene of the crime, bar everyone from the scene of the crime; nie dopuszczać myśli shut out the thought; dopuszczamy taką hipotezę this hypothesis is being considered; dopuszczać możliwość allow for the possibility, contemplate the possibility; te fakty dopuszczają tylko jedną interpretację these l. the facts admit l. allow l. permit one interpretation only; ta reguła nie dopuszcza wyjątków this l. the rule allows no exceptions; dopuścić kogoś do tajemnicy let sb into a secret, let sb in on a secret.2. (= zezwalać) allow, permit; nie dopuszczać do rozmów prevent negotiations; nie można do tego dopuścić this cannot be allowed l. tolerated; dopuścić kogoś do egzaminu uniw. permit sb to take the examination; dopuścić do głosu l. słowa let sb speak; (= pozwolić na wystąpienie) give sb the floor; dopuścić kogoś do poufałości ze sobą take sb into one's confidence; dopuścić kogoś do udziału w zyskach include sb in profit-sharing; dopuszczony do ruchu mot. roadworthy.ipf.commit, perpetrate; dopuścić się przestępstwa commit a criminal offence; dopuszczać się nadużyć ( finansowych) commit embezzlement; dopuścić się zbrodni commit a crime l. felony; dopuścić się zdrady małżeńskiej commit adultery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopuszczać
См. также в других словарях:
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego